We leven allemaal samen op den bol en onze manier van leven kost ons veel geld, althans die indruk hebben we toch vaak. Het merendeel van onze tijd werken we (al ‘de rest’ organiseren we rond dit werken), dit doen we niet altijd met evenveel zin of goesting, grotendeels omwille van het geld dat we nodig hebben of denken nodig te hebben, is het onze noodzakelijke dagelijkse manier van leven geworden. We willen allemaal gelukkig zijn, maar wat is dat nu juist ‘gelukkig zijn’? (Dalai Lama: “In the end, everybody wants peace of mind.”)
In de diensten-werk-maatschappij slagen ‘de slimsten’ onder ons hier het makkelijkst in en verwerven zo vaak grote sommen geld of een groot jaarlijks inkomen. De aller-slimsten en de best georganiseerden (zeg maar: elite clubs) onder ons, nemen een loopje met de rest (wij) en gaan er vandoor met miljoenen, miljarden, … en dies meer. We leven in een wereld die geregeerd wordt door banken en kluwens van grote bedrijven. Bv. Goldman (Government) Sachs.
Een kluwen om onwel van te worden als je er als gewone man (zonder heel veel geld) tracht aan uit te geraken. “Waar hebben ze het toch over?”: vraagt de gewone man/vrouw in de straat zich af. Die heeft net genoeg om zijn/haar gezin te onderhouden, enkele leningen af te betalen, kinderen naar school te laten gaan, jaarlijks eens op reis te gaan. Velen onder ons, ook vaak slimme mensen, want die hebben het vaak sneller door dan anderen, (dat ze schaap zijn in een kudde), vragen zich dan af, “ja, en wat wil je hier nu aan doen?”. Als eenling ga je dan een beetje de mist in, je kan er weinig aan doen, in die zin dat je het niet zomaar kan omkeren, toch niet hokus pokus in een paar dagen of weken. Dus wat dan… ? Let’s keep on living the way we do? “He who passively accepts evil is as much involved in it, as he who helps to perpetrate it. He who accepts ‘evil’ without protesting against it is really cooperating with it.” Martin Luther King, Jr.
Waar, wat en hoe wil je er iets aan doen, als je er al iets aan zou kunnen doen? Het antwoord is tweeledig. 1/ Je kan enkel bij jezelf beginnen. 2/ Het is enkel hier (1) en nu (2) dat je kan handelen.
Een groot deel van ons leven worden we geleefd – zijn we niet ‘vrij’, als we niet wakker zijn of wakker aan het worden zijn, zijn we slaafs aan het systeem en beseffen we niet hoezeer we in onze basisrecht geraakt worden, en zo vele andere mensen in deze wereld, die het nog een pak ‘slechter’ hebben. We leven in een wereld waar verantwoordelijkheid ver te zoeken is, mensen houden van hun gouden kooi en willen er niet meer uit. Wat we redelijk achten, is eigenlijk totaal onredelijk, daar kan je aardig voor gaan argumenteren. Er klopt iets niet met onze empathische vermogens als we dit allemaal zomaar laten gebeuren. Mensen gaan dood van de honger, terwijl er dagelijks voedsel weg-gegooid wordt omdat het ‘over datum’ is gegaan, we waren ‘het vergeten’ dat het in de koelkast lag. Een gevolg van een aan consumptie verslaafde westerse wereld, die dit allemaal als normaal is gaan beschouwen.
Lokaal
Het is ook enkel lokaal dat iets kan ontpoppen en groeien tot een globaal iets. Niet dat dit per sé hoeft (een aangepraat dogma) – dat globaliseren, de ambitie is vooral bij onszelf te beginnen, maar we zijn technisch zover geëvolueerd waarbij we een goed globaal beeld hebben van hoe de situatie ineen zit dat wel. Onze wereld draait op een economisch-monetair systeem, een ontembaar stuwende kracht, de ideale kweekvijver voor elitaire clubjes die de wereld naar hun hand willen zetten. Er wordt geen rekening gehouden met ‘de meesten op aarde’, enkel is dit wel waarin wij (de meesten) geloven. Dit idee is al langer een sterk idee, werken MET elkaar, niet VOOR elkaar.
Er werd al vaak zwaar geprotesteerd tegen het alsmaar sterkere bewind naar globalisatie toe (tegen G8 samenkomsten, anti-globalisten-beweging, indignados, occupy wall street, anonymous,…). Het “NEEN” aan multi-nationaliseren. De opkomst van transitie-bewegingen (en ook permacultuur) die ook een nieuw begin zien in het terug “lokaal” gaan, hergeboorte, her-oriëntering. Onze ecologische voetafdruk is er echt een absurde en vooral een heel egoïstische zonder één greintje verantwoordelijkheidsgevoel. Dit moet ons vooral aanzetten om sneller wakker te worden, ipv oplossingen te zoeken voor de slechte manier (korte termijn) waarop we vele zaken aanpakken en blijven aanpakken. Een eind aan de aan olie-verslaafde westerse consumptie-maatschappij, een nieuw begin voor een hoog-technologische maatschappij die met een hart opkomt voor elkaar, waar sterkeren de zwakkeren helpen of bijstaan, waar geen drang is naar status of luxe, waar ware identiteit zich kan ontpoppen en waar plaats is voor het aanvaarden van elkaars verschillen en andere ideeën of gedachten. Het aanvaarden ipv veroordelen. Het accepteren ipv negeren. Een sterk hart, een sterk lichaam, een sterke geest, maar verandering gaat traag, echter het kan rap gaan ook. Allemaal afhankelijk van de procentuele groei.. 🙂
Vennoot-schappen
Burgers hebben het recht zich te verenigen. Wat is nu eigenlijk een vennootschap? Welke vormen bestaan er? Waar gaat het hem in essentie om? Elk bedrijf wil winst maken. Enkel VZW’s en stichtingen zijn vennootschapsvormen die niet winst-gebaseerd zijn.
Opmerking: Bedrijven en vennootschappen zijn per definitie ook niet ‘slecht’, alleen moeten we ook begrijpen hoe ze ‘marcheren’, niet evident natuurlijk! De manier hoe een bedrijf intern georganiseerd is, kan natuurlijk ook anders, in die zin, dat de bazen niet per sé de grote slokoppen hoeven te zijn. In de documentaire: “Capitalism a love story”, zie je enkele bedrijven waar alle werknemers evenveel verdienen en evenveel delen in eventuele extra winst. Dit is een ganse andere bedrijfscultuur (ethische) natuurlijk dan we gewoon zijn.
Heel veel vennootschapsvormen bestaan er echter niet. Vele ervan zijn ook op dezelfde principes gebaseerd. De grootste van al is een NV. Deze kan zijn kapitaal in aandelen verdelen en deze kunnen doorgegeven worden. (bv. door familieleden/erfgenamen en belastingvrij). De wettelijke vrijheid die vennootschappen toegelaten wordt, is de oorzaak dat rijke families steeds successie ontlopen, en zo oa. hun fortuin binnen de familie houden. (‘incest’ is een andere methode, of verdoken uithuwelijking, bv. Bij adel.) Banken zijn als het ware superbedrijven. Voor een VZW heb je geen wettelijk startkapitaal nodig, voor een BVBA rond de 18000 €, voor een NV rond de 50000 €, voor een bank heb je al 6.000.000 € startgeld nodig! (zie aflevering Basta!). Niet voor de eerste de beste dus om een bank op te richten!
De gewone burger of zeker de intelligent minder bevoordeelde burger is niet in staat te profiteren van dit vennootschapssysteem of heeft geen vermogen om het te leren beheren omdat het allemaal enorm ingewikkeld ineen steekt en het ons niet op een begrijpelijke manier geleerd wordt in de school. De school doet alles vanuit de context: “Wat wil je later worden.” Daarop wordt dus gefocused, niet op de ‘context’, waar je als werknemer later in beland.
De hedendaagse bedrijfscultuur is er vaak één van globale uitbreidingsdrang, waar verdoken kolonisme: Alexander de Grote, Julius Caeser of zelfs Ghinghis Kahn zijn heel klein in vergelijking met de reuzen van de hedendaagse wereldeconomie…
