Je zou dus kunnen verwachten dat de groeiaandelen de sterren van de beursvloer zijn, maar dat zijn ze niet. Waarde aandelen presteren over een langere periode veel beter dan groeiaandelen. En dit komt door de eenvoudige reden dat beleggers mensen zijn. Het optimisme tegenover groeiaandelen zorgt namelijk voor overwaarderingen terwijl het negativisme tegenover waarde aandelen zorgt voor een onderwaardering. Beleggers worden té optimistisch over de groei van groeiaandelen en té pessimistisch over de waarde van waarde aandelen. Tel daarbij de kuddementaliteit op en het plaatje is compleet. Beleggers volgen veel liever andere beleggers, ongeacht of die groep de juiste of de verkeerde richting opgaat – liever met zen allen verkeerd dan alleen juist. Aangezien de aandelenmarkt niet meer is dan een groep individuele beleggers, is de kuddementaliteit niet ver te zoeken. Niemand wil alleen achterblijven wanneer de koersen van groeiaandelen stijgen, iedereen wil mee op de kar. Iedereen denkt op tijd uit te kunnen stappen maar dat is helaas zelden het geval is. En wanneer het groeiaandeel een waarde aandeel wordt, moet niemand het nog hebben… behalve die slimme enkelingen die beleggen in waarde aandelen, zoals Warren Buffett.
De beste value-aandelen zijn in een ver verleden groei-aandelen geweest… Het is de kunst om deze value-aandelen reeds op te pikken toen ze nog groei-aandelen waren…. Je pakt in het begin zeer veel groei mee om later rustig over te gaan naar een crashbestendig waarde-aandeel… natuurlijk moet je hiervoor over stalen zenuwen beschikken en een langetermijnvisie hebben (durven te beleggen voor tien jaar en langer in een aandeel zonder tussentijds te verkopen)… Het is allemaal zo ingewikkeld niet, de beleggingsleer, alleen willen we het veel te ingewikkeld maken om wat slimmer over te komen
Tip: vergelijk brokers en bespaar op transactiekosten beleggen
