Waarom directioneel beleggen risicovol is
Posities (naakt) in aandelen houden steeds een zeker risico in. Men zou bv. de statistische kans kunnen berekenen dat een large-cap aandeel, (zomaar zonder reden), “opeens”, met een neerwaartse gap opent van -10%. Dit is wat ik bedoel met, de kans dat iets zal gebeuren of niet, statistisch gezien, bepaalt het risico.
We gaan op zoek naar “manieren” hoe we kunnen “beleggen”, om zo toch ons “kapitaal” of cash te gebruiken, maar niet rechtstreeks in een aandelenpositie. Directioneel beleggen
We kunnen een positie ook zo gaan opstellen, dat ze met ons meeloopt, of tegen-ons loopt.. indien men naakt in aandelen zit (long), dan heeft men een directionele trade. We kunnen echter met opties posities opstellen, die niet rechtstreeks directioneel zijn, dit komt er op neer, dat als een aandeel binnen een bepaald tijdsframe binnen bepaalde marges varieert, we een bepaalde hoeveelheid geld verdienen. Gaat het aandeel buiten deze marges, dan hebben we nog steeds een winst, maar vaak geen maximale winst, indien het aandeel buiten onze grenzen, gaat dan kunnen we nog steeds de positie aanpassen en/of sluiten, met een gering verlies.
Dit in grote tegenstelling tot een directionele trade! Waarbij men vanaf dag 1 de verkeerde kant gekozen kan hebben. En de trade in theorie voor altijd tegen ons zou kunnen lopen. Men kan “averaging down” doen, door bij te kopen, en indien men over veel geld beschikt, grote hoeveelheden gaan bijkopen, op kleine stijgingen, terug verkopen.. maar vanuit risico-beheers standpunt, is dit een zeer slecht idee. Men bouwt het risico alleen maar op, in plaats van het af te bouwen.
Men kan nog argumenteren, zolang dit bijkopen binnen de 5% grens gebeurd, maar dan moet men wel rekening houden met de originele weging, men mag zich geen “blaasjes” wijsmaken, dan kan men zich de dieperik inkopen.”
