“hard gewerkt” dat is reeds een leuze van het verleden.
Toen ik geboren werd (ben van 89) verdienden mijn ouders rond de nu omgezet 1000-1200 euro zo’n 40-50k bef een huis koste toen zo’n 2 à 3 miljoen zo’n 50-75k.
Ondertussen is een huis = definitie middenklasse is bezit eigen huis verder vergroot.
De gemiddelde lonen bedragen momenteel zo’n 1800-1900 netto de gemiddelde huisprijzen zo’n 275k.
En dit is maar één indicatie.
De reeële loondruk sinds Tacther/Reagan is negatief.
Je komt er dus niet langer met hard werken.
Een systeem waarbij “werk” centraal staat is links en niet kapitalistisch die twee dus verwarren is ontzettend foutief.
Kapitalisme gaat over “kapitaal inzetten om meer kapitaal te accumuleren” maar er moet wel eerst kapitaal zijn aldus.
Wie meer kapitaal heeft door omstandigheid x vergroot dus de kloof jaarlijks met iemand die minder kapitaal heeft door identiek dezelfde actie te ondernemen.
En men kan kijken naar de geschiedenis toch?
Wat was de beste westerse periode voor de brede bevolking?
De new deal periode: jaren 50-80.
Ook toen was er ongelijkheid! Alleen was de bodem geen erge bodem sinds de jaren 80 is de kloof gegroeid.
Dus in mijn visie is het de taak van de overheid om naar een aanvaardbare ongelijkheid te gaan a la genre new deal.
Daarbij mag een hoog loon gerust meer verdienen dan een laag loon, studies en inspanningen moeten immers beloond worden.
Echter absoluut vermogen moet worden bekeken volgens aanvaardbare normen of de kloof groeit.
Er komt waarschijnlijk een tijd dat we niet meer moeten werken en robots al het werk doen. Hoe de toekomst er precies zal uitzien weet niemand. Misschien in plaats van belasting op werk een robottaks invoeren en iedereen een basis inkomen geven?